دعایی از امام حسین علیه السلام که در صبح عاشورا به درگاه الهی عرضه شد و در رفع گرفتاری ها خواندنش مجرب است.توضیحات مربوط به این دعا در سخنرانی شب دوم محرم الحرام 1391 توسط حجت الاسلام و المسلمین رضایی بیان گردید:

اللَهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي‌ فِي‌ كُلِّ كَرْبٍ، وَأَنْتَ رَجَآئِي‌ فِي‌ كُلِّ شِدَّة، وَأَنْتَ لِي‌ فِي‌ كُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِي‌ ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ. كَمْ مِنْ هَمٍّ يَضْعُفُ فِيهِ الْفُؤَادُ، وَتَقِلُّ فِيهِ الْحِيلَه، وَيَخْذُلُ فِيهِ الصَّدِيقُ، وَيَشْمُتُ فِيهِ الْعَدُوُّ؛ أَنْزَلْتُهُ بِكَ، وَشَكَوْتُهُ إلَيْكَ، رَغْبَة مِنِّي‌ إلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ؛ فَفَرَّجْتَهُ عَنِّي‌، وَكَشَفْتَهُ، وَكَفَيْتَهُ. فَأَنْتَ وَلِيُّ كُلِّ نِعْمَةٍ، وَصَاحِبُ كُلِّ حَسَنَةٍ، وَمُنْتَهَي‌ كُلِّ رَغْبَةٍ

بار پروردگارا! در تمام‌ غصّه‌ها و اندوه‌ها، تو محلّ اتّكاء و اعتماد من‌ مي‌باشي‌! و در هر گرفتاري‌ و شدّت‌، تو محلّ اميد من‌ هستي‌! و در هر حادثه‌اي‌ كه‌ بر من‌ فرود آيد و هر نازله‌اي‌ كه‌ بر من‌ وارد شود، تو محلّ اطمينان‌ و استعداد من‌ مي‌باشي‌! چه‌ بسيار از هموم‌ و غموم‌ خود را كه‌ دل‌ در آن‌ ناتوان‌ مي‌شد، و حيله‌ و چاره‌ براي‌ رفع‌ آن‌ كوتاه‌ مي‌آمد، و دوست‌، انسان‌ را تنها مي‌گذاشت‌، و دشمن‌ زبان‌ به‌ شماتت‌ مي‌گشود؛ من‌ بارِ آن‌ حوادث‌ و هموم‌ را بسوي‌ تو آوردم‌، و شِكوه‌ آن‌ را به‌ تو نمودم‌؛ به‌ جهت‌ ميل‌ و رغبتي‌ كه‌ به‌ تو داشتم‌ و به‌ غير از تو نداشتم‌؛ پس‌ خداوندا تو همه‌ آنها را برطرف‌ نمودي‌! و امر مرا كفايت‌ كردي‌! بنابراين‌ اي‌ خداي‌ من‌! تو وليّ تمام‌ نعمت‌ها هستي‌! و صاحب‌ هر نيكوئي‌! و منتهاي‌ تمام‌ رغبت‌ها مي‌باشي‌!

منابع: ارشاد شیخ مفید صفحه 253، نفس المهموم صفحه 144، تاریخ طبری جلد4 صفحه 321